وقتی می میرم گربم من رو می خوره؟

درباره‌ی کتاب و نویسنده از زبان مترجم اقای ارشاد نیکخواه
نویسنده‌ی کتاب، کایتلین دوتی، یک دختر ۳۷ ساله‌ی خوش‌انرژیِ آمریکایی‌ـه. در رشته‌ی مرگ‌شناسی تحصیل کرده، مدتی مسئول کوره‌ی آدم‌سوزی بوده، و الان توی آمریکا یک بنگاه کفن‌ودفن داره. کایتلین عاشق جنازه‌ها و حرف زدن درباره‌ی اون‌هاست. در مورد همه‌ی جنبه‌ها و موضوعاتِ مربوط به مرگ و اجساد کنجکاوی می‌کنه: فرهنگی، علمی، پزشکی، قانونی و کیفری، هرچی. کل دنیا رو سفر کرده تا شیوه‌ی برخورد فرهنگ‌های مختلف با مقوله‌ی مرگ و سوگواری رو از نزدیک ببینه. کایتلین در این کتاب با یک ادبیات خودمونی، طنز، و گاهی علمی، به ۳۶ سؤالِ بانمک در مورد مرگ و جنازه‌ها و هرآنچه بهش مربوط می‌شه، جواب داده و گاهی هم از تجربه‌ها و قصه‌های خودش روایت کرده. من هم سعی کردم کتاب رو با همون لحن و سبک و سیاقِ خودمونی و رِندانه (-; ترجمه کنم.

خرید کتاب “وقتی می میرم گربم من رو می خوره؟” نوشته کایتلین دوتی و ترجمه ارشاد نیکخواه از انتشارات آسو

.‬

غیر‭ ‬از‭ ‬این‭ ‬کتاب،‭ ‬دو‭ ‬کتاب‭ ‬پرطرفدار‭ ‬دیگه‭ ‬هم‭ ‬تألیف‭ ‬کرده: دود‭ ‬می‌ره‭ ‬تو‭ ‬چشم‌هات: و درس‌های دیگری که از مرده‌سوزخانه یاد گرفتم‭ ‬که‭ ‬نخوندم،‭ ‬و کتابِ‭ ‬از‭ ‬اینجا‭ ‬تا‭ ‬ابدیت: سفر دورِ دنیا در جستجوی یک مرگِ خوب‭ ‬که‭ ‬خوندم‭ ‬و‭ ‬عالی‭ ‬بود. ‬یادته بهت گفتم کایتلین دورِ دنیا سفر کرده تا مراسم‌های تدفین و آیین‌های خاکسپاری در فرهنگ‌های مختلف رو از نزدیک ببینه؟ خب، سفرنامه‌ش رو یک کتاب کرده و خیلی کتابِ خوبی شده.‭ ‬به‭ ‬اندونزی،‭ ‬اسپانیا،‭ ‬بالی،‭ ‬مکزیک‭ ‬و‭ ‬ژاپن‭ ‬سفر‭ ‬کرده‭ ‬و‭ ‬فرهنگِ‭ ‬مرگ‭ ‬در‭ ‬این‭ ‬کشورها‭ ‬رو‭ ‬از‭ ‬نزدیک‭ ‬رصد‭ ‬و‭ ‬اون‭ ‬رو‭ ‬با‭ ‬کشور‭ ‬خودش،‭ ‬یعنی‭ ‬امریکا‭ ‬مقایسه‭ ‬کرده‭.‬ اگر از وقتی می‌میرم گربه‌م من رو می‌خوره؟ خوشِتون بیاد، شاید کتاب‌های دیگه‌ش هم ترجمه کنم.

نظرات دیگران در مورد کتاب وقتی می میرم گربم من رو می خوره؟

تک‌تک جواب‌های کایتلین مثل یک راهنمای جذاب هستن به چیزی که ما با زحمت و رنج زیاد ازش اجتناب می‌کنیم.
دیوید زارِلی – Paste Magazine
‌‌
توی این کتابْ علم هست، به علاوه‌ی درس‌های فرهنگی درباره‌ی مرگ، مقداری تاریخ، و بارقه‌هایی از وحشت که رِندانه در لفافه‌ی طنز پیچیده شده.
تری اشلیشن‌میر ــ Philadelphia Tribune
‌
این کتابْ بامزه، تاریک، و گاهی به طرز خارق‌العاده‌ای اگزیستانسیال میشه.
و نه تنها بهمون نشون میده چقدر کم از مرگ سر در میاریم، بلکه نشون می‌ده کودکان چقدر می‌تونن با مقوله‌ی مرگ کنار بیان.
ماریان ایلویز ــ Guardian